Şizofreni, etiyolojisi tam olarak bilinmeyen, insan zihnini zayıflatan bir psikiyatrik bozukluktur (Sayar ve ark., 2016). Genetik ve çevresel etki, bilinen en önemli nedenleri arasındadır. Tipik olarak iki farklı semptomu bulunur: halüsinasyon ve sanrılar gibi pozitif ile avolüsyon ve anhedoni gibi negatif belirtiler. Pozitif semptomlar ilaca yanıt vermesine rağmen negatif olanların ilaç ila tedavi edime ihtimali oldukça düşüktür.
Şizofreni, Dünya nüfusunun yaklaşık %1’ini etkileyen kronik bir beyin bozukluğudur. Hastalığın tipik belirtileri sanrılar, halüsinasyonlar, düşünme ve konsantrasyonla ilgili sorunlar ve motivasyon eksikliğini içerebilir. Bu psikiyatrik bozukluğun kesin tedavisi olmamakla birlikte yapılan araştırmalar TMS gibi yeni tedavi yöntemlerinin hastalığın tedavisinde çığır açmaktadır. Son zamanlarda TMS tedavisinin şizofreni üzerindeki etkilerini inceleyen araştırmalar yapılmaktadır (Lafaucheur ve ark., 2014).
Tedavi protokollerinin çoğunluğunda sol TPC (Temporoparietal korteks) üzerinde düşük frekanslı baskılayıcı rTMS’ nin işitsel halüsinasyonların iyileştirilmesinde bazı terapötik faydalarının olduğu tespit edilmiştir. Tipik bir tedavide 1 Hz TMS, sol TPC üzerinden seans başına 1000 vuruş, 4-5 hafta boyunca, 2. Haftadan itibaren klinik olarak anlamlı iyileşme ile birlikte işitsel halüsinasyonlar için uygulanmıştır. Şizofrenide yüksek frekanslı rTMS’ nin etkileri Sol Dorsolateral Prefrontal Kortekse (DLPFC) negatif semptomlar üzerinde ve 1 Hz (düşük frekans) rTMS ise işitsel halüsinasyonlar ve pozitif semptomları tedavi etmek için sol TPCüzerine uygulanmıştır.
WhatsApp